Om scherp te zien is het nodig dat lichtstralen uit de buitenwereld precies op het netvlies van het oog samenvallen. Bij het normale oog zorgt de breking van het licht door het hoornvlies en de lens ervoor, dat bij het zien in de verte op het netvlies een scherp beeld ontstaat. Scherp stellen voor dichtbij gebeurt door het instellen van de ooglens; dit heet accommoderen. Je kunt dit vergelijken met een fotocamera: door de fotolens te verstellen zorg je ervoor dat binnenvallende stralen zo door de lens worden gebroken, dat ze precies op de film (het netvlies) samenkomen. Je foto (beeld) wordt dan scherp. Wanneer de sterkte van hoornvlies en ooglens niet goed in verhouding staan tot de lengte van de oogbol dan vallen de lichtstralen uit de buitenwereld bij het in de verte kijken niet precies samen op het netvlies. Er is dan geen sprake van een oogziekte of -zwakte, maar van een refractie- of brekingsafwijking.
Vormen
De vier meest voorkomende refractie afwijkingen zijn:
- >Bijziendheid of myopie:
- Verziendheid of hypermetropie:
Iemand die verziend is, ziet voorwerpen die dichtbij zijn wazig. Zie ook: Verziendheid. - Astigmatisme:
Bij mensen met astigmatisme is het transparante hoornvlies aan de voorkant van het oog ongelijk gekromd, zodat de lichtstralen die verschillende delen van het oog treffen in verschillende mate worden gebroken. De lens kan niet alle stralen tegelijk bundelen op het lichtgevoelige netvlies achter in het oog en het beeld wordt wazig. Zie ook: Astigmatisme. - Ouderdomsverziendheid of presbyopie:
Ouderdomsverziendheid (presbyopie), of kortweg oudziendheid, is een oogafwijking die tot gevolg heeft dat men dichtbij slechter kan zien
Bijziendheid is een refractiefout, waarbij de persoon voorwerpen ver weg niet scherp kan zien, maar nabij gelegen voorwerpen wel. Zie ook: Bijziendheid.
Behandeling
Refractie afwijkingen kunnen worden gecorrigeerd met behulp van een bril, contactlenzen of een brilvervangende ingreep; Ooglaserchirurgie of een behandeling met refractieve implantlenzen.
